×

Ostrzeżenie

JUser::_load: Nie można załadować danych użytkownika o ID: 805.
Wydrukuj tę stronę
wtorek, 23 luty 2016 12:57

Tektura falista – podstawowe parametry produkcji

Każdy producent opakowań, któremu przyświeca idea wytwarzania produktów o wysokiej jakości, dokłada wszelkich starań, by parametry jego produktów odpowiadały powszechnie obowiązującym normom oraz trendom. To wyjątkowo wymagająca branża, która zmusza do stosowania niestandardowych działań oraz podejmowania wielu wyzwań.

Aby każdy producent opakowań mógł stosować się do wspólnych norm, Stowarzyszenie Papierników Polskich stworzyło opis ogólnych parametrów i standardów, jakie cechować mają tekturę falistą oraz produkty z tektury falistej.

Podstawowe parametry tektury falistej oraz jej cechy

Gramatura – parametr bazowy

Każda tekstura falista posiada kilka bazowych parametrów. Jednym z nich jest gramatura. Jej badanie wykonywane jest w oparciu o normę PN-ISO 536:1996, czyli masę arkusza tektury falistej, której pole powierzchni wynosi 1 m kwadratowy. Norma ta podawana jest w jednostce g/m2.

Każdy producent opakowań powinien oddać do użytku klientów tekturę, której gramatura mieści się w przedziale od 350 do około 800-900 g na m2, przy czym pierwszy zakres dotyczy tektury trójwarstwowej, zaś ostatni – najwyższy, to parametry dotyczące tektury falistej pięciowarstwowej.

ECT – parametr określający jakość

ETC oznacza odporność na zgniatanie krawędziowe, zwane też kolumnowym. To właściwość, która w przypadku tektury falistej uznawana jest za jedną z najważniejszych. Wielkość tę wyraża się w jednostce kN/m. Parametr ECT jest podstawą do określenia jakości tektury. W tym przypadku zakres tolerancji gramatury wynosi plus / minus 4 procent. Pomiar tego parametru przeprowadzany jest w oparciu o normę PN-EN ISO 3037:2000. W praktyce norma ta określa maksymalną siłę zgniatania, która nie spowoduje trwałego uszkodzenia oraz odkształcenia tektury.

Im niższa wartość ECT, tym gorsza jest jakość papieru, z którego została wykonana tektura falista. Najniższą odporność na zgniatanie kolumnowe wykazuje tektura, która powstała z arkuszy z recyclingu.

PET – wartość wykorzystywana w transporcie

PET jest kryterium o wielkim znaczeniu w przypadku wyboru tektury falistej. Wartość ta oznacza odporność na przebicie punktowe, czyli w praktyce jaką energię użyć należy w celu przebicia tektury ostrosłupem, który umieszcza się na wahadle. Jednostka ta wykorzystywana jest do transportu, bowiem daje ona gwarancję odpowiedniej ochrony przedmiotu podczas transportowania go.

Badanie PET wykonywane jest w oparciu o normę ISO 3036:1975. Wytrzymałość na przebicie wyrażana jest w Julach [J].

Inne parametry służące ocenie jakości tektury falistej

Każdy producent opakowań wytwarzając swoje produkty zwrócić musi uwagę na dodatkowe parametry, jakie cechują tekturę falistą i inne opakowania tekturowe. Są nimi przede wszystkim wartości uzupełniające, dzięki którym możliwe jest określenie w sposób precyzyjny dodatkowych parametrów opakowania.

Najważniejsze z nich to:

  • FCT – odporność na zgniatanie płaskie
  • Wygięcie, zwane też płaskością leżenia tektury falistej
  • Wytrzymałość na rozciąganie
  • Rozciągliwość
  • Sztywność zgniatania
  • Odkształcenie plastyczne
  • Ściśliwość
  • Współczynnik sprężystości
  • Współczynnik tarcia

Opracowanie: ZPUH Antoni Mataśka