Aby każdy producent opakowań mógł stosować się do wspólnych norm, Stowarzyszenie Papierników Polskich stworzyło opis ogólnych parametrów i standardów, jakie cechować mają tekturę falistą oraz produkty z tektury falistej.
Podstawowe parametry tektury falistej oraz jej cechy
Gramatura – parametr bazowy
Każda tekstura falista posiada kilka bazowych parametrów. Jednym z nich jest gramatura. Jej badanie wykonywane jest w oparciu o normę PN-ISO 536:1996, czyli masę arkusza tektury falistej, której pole powierzchni wynosi 1 m kwadratowy. Norma ta podawana jest w jednostce g/m2.
Każdy producent opakowań powinien oddać do użytku klientów tekturę, której gramatura mieści się w przedziale od 350 do około 800-900 g na m2, przy czym pierwszy zakres dotyczy tektury trójwarstwowej, zaś ostatni – najwyższy, to parametry dotyczące tektury falistej pięciowarstwowej.
ECT – parametr określający jakość
ETC oznacza odporność na zgniatanie krawędziowe, zwane też kolumnowym. To właściwość, która w przypadku tektury falistej uznawana jest za jedną z najważniejszych. Wielkość tę wyraża się w jednostce kN/m. Parametr ECT jest podstawą do określenia jakości tektury. W tym przypadku zakres tolerancji gramatury wynosi plus / minus 4 procent. Pomiar tego parametru przeprowadzany jest w oparciu o normę PN-EN ISO 3037:2000. W praktyce norma ta określa maksymalną siłę zgniatania, która nie spowoduje trwałego uszkodzenia oraz odkształcenia tektury.
Im niższa wartość ECT, tym gorsza jest jakość papieru, z którego została wykonana tektura falista. Najniższą odporność na zgniatanie kolumnowe wykazuje tektura, która powstała z arkuszy z recyclingu.
PET – wartość wykorzystywana w transporcie
PET jest kryterium o wielkim znaczeniu w przypadku wyboru tektury falistej. Wartość ta oznacza odporność na przebicie punktowe, czyli w praktyce jaką energię użyć należy w celu przebicia tektury ostrosłupem, który umieszcza się na wahadle. Jednostka ta wykorzystywana jest do transportu, bowiem daje ona gwarancję odpowiedniej ochrony przedmiotu podczas transportowania go.
Badanie PET wykonywane jest w oparciu o normę ISO 3036:1975. Wytrzymałość na przebicie wyrażana jest w Julach [J].
Inne parametry służące ocenie jakości tektury falistej
Każdy producent opakowań wytwarzając swoje produkty zwrócić musi uwagę na dodatkowe parametry, jakie cechują tekturę falistą i inne opakowania tekturowe. Są nimi przede wszystkim wartości uzupełniające, dzięki którym możliwe jest określenie w sposób precyzyjny dodatkowych parametrów opakowania.
Najważniejsze z nich to:
- FCT – odporność na zgniatanie płaskie
- Wygięcie, zwane też płaskością leżenia tektury falistej
- Wytrzymałość na rozciąganie
- Rozciągliwość
- Sztywność zgniatania
- Odkształcenie plastyczne
- Ściśliwość
- Współczynnik sprężystości
- Współczynnik tarcia
Opracowanie: ZPUH Antoni Mataśka