Z pewnością treść fiskalna i matematyczna jest najważniejsza w deklaracji, jednak bez prawidłowego wypełnienia informacji opisowych - PIT prawidłowo złożyć nie można. Dlatego warto przypomnieć również najważniejsze zasady przygotowywania części informacyjnych i opisowych dla zeznania podatkowego.
Numer indentyfikacyjny podatnika NIP czy PESEL
Jednym z pierwszych miejsc, w którym podatnicy potrafią popełnić błędy przy pracy nad własnym PIT 36, jest miejsce na wpisanie numeru identyfikacyjnego podatnika - na górze dokumentu (w lewym górnym rogu) lub w przypadku deklaracji elektronicznej - na początku pracy z nią. W tym miejscu podatnik powinien wybrać czy będzie posługiwać się jako numerem indentyfikacyjnym swoim numerem NIP, czy PESEL. Zasadniczo należy wskazać, że numer PESEL funkcjonuje jako numer identyfikacji podatkowej osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej oraz nie są zarejestrowanymi podatnikami VAT. Natomiast numer identyfikacyjny NIP służy podatnikom, którzy prowadzą działalność gospodarczą, są czynnymi podatnikami VAT, albo płatnikami podatków lub składek.
Miejsce i cel złożenia zeznania
W ramach deklaracji PIT 36 podatnik powinien podać cel: czy składa pierwsze zeznanie (1. złożenie zeznania), czy dana deklaracja jest korektą (2. korekta zeznania) oraz wskazać w wypadku korekty jej rodzaj. Drugim elementem informacyjnym części "A" formularza PIT 36 jest podatnie urzędu, do którego adresowane jest zeznanie. W tej kwestii niestety dość często pojawiają się pierwsze błędy popełniane przez podatników. Podatnik powinien przed złożeniem deklaracji zastanowić się, który organ podatkowy będzie dla niego właściwy i podać nazwę. Koniecznie warto podpowiedzieć, że zasady właściwości kreują trzy podstawowe wskazówki.
pit 36
- Po pierwsze, dla osób mających miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium kraju (Rzeczpospolitej Polskiej), czyli takich które w największej mierze będą podlegały nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu - właściwym będzie urząd skarbowy: przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika w ostatnim dniu roku podatkowego wykonuje swoje zadania, a gdy zamieszkanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustało przed tym dniem – do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według ostatniego miejsca zamieszkania na jej terytorium wykonuje swoje zadania.
- Po drugie, do osób które nie mają miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce i z zasady podlegają więc ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu - dla nich właściwy będzie urząd skarbowy: przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
- Trzecia zasada dotyczy urzędu właściwego dla rozliczenia małżonków. Zasadniczo w tej kwestii należy wybrać właściwość miejscową według miejsca zamieszkania małżonków w ostatnim dniu roku podatkowego (jeżeli małżonkowie zamieszkują wspólnie). Natomiast w sytuacji, jeżeli małżonkowie mają różne miejsca zamieszkania - wtedy mogą oni wybrać do złożenia PIT 36 ze swoich właściwych urzędów jeden (według miejsca zamieszkania jednego z nich).